Πάλι πιάνω τον εαυτό μου μπερδεμένο
σε μια κατάσταση μπλεγμένο και κολλημένο
σε μια πάλι άθλια κατάσταση
που μ' έφερε η στάση μου η ανάρμοστη
μπλεγμένος ανάμεσα σε δύο θηλυκά
το ένα η σχέση και τ' άλλο έτοιμο να μου βάλει φωτιά
το 'να δυο χρόνια σχέση, έρωτα και πάθους
τ' άλλο γνωριμία σε ένα μπαρ, ενός μοιραίου λάθους.

Μωρό μου τώρα όμως απευθύνομαι σε σένα
έχοντας κόκκινα μάτια και χείλι ζαρωμένα
σ’ αγαπώ, ίσως γι’ αυτό τώρα κι εγώ να υποφέρω
αλλά μωρό μου δεν ξέρω αν κάτι άλλο έχω να προσφέρω
δεν ξέρω αν υπάρχει άλλη αγάπη
το πάθος, τα φιλιά μας, γίνανε στάχτη
φοβάμαι πως πολύ θα σε πληγώσω
δεν ξέρω αν έχω άλλο αστέρι να σου δώσω.

Το ξέρω τα λόγια τα σκληρά μου
φέρνουνε δάκρυα στα μάτια τα δικά σου
κι ότι πονάνε πολύ την καρδιά σου
μα την πονάγανε ακόμα κι όταν ήσουν κοντά μου
γιατί ακόμα και τότε σκεφτόμουν τον εαυτό μου
όταν ήμουνα ακόμα στο πλευρό σου
δεν έριχνα ποτέ το εγώ μου
γι’ αυτό τώρα ακολουθώ τον δρόμο τον δικό μου.