Θα χαράξω στο σώμα μου με λεπίδα τ’ όνομα σου και το αίμα που θα τρέχει χάρισμα σου… θα κόψω τη γλώσσα μου στη μέση να μην μπορεί ξανά το σ’ αγαπώ να σου προφέρει… θα ξεριζώσω την καρδιά μου για να την κάψω αφού είναι δικιά σου… θα βγάλω και τα δυο μου τα μάτια αφού σε βλέπω και μέσα στα σκοτάδια… θα σπάσω είπα τα γόνατα μου να μην μπορέσω ξανά να ‘ρθω κοντά σου… θα κόψω τα χέρια μου απ’ τη ρίζα να μην σου ανοιχτούνε ποτέ να με κεράσεις με πίκρα… θα ξαπλώσω τέλος μέσα στο φέρετρο μου δίπλα απ’ το νεκρό, κι άταφο όνειρο μου… θα μείνω εκεί για όση μου έμεινε ζωή μέχρι να ‘ρθεις να μου δώσεις το φιλί της ζωής…