Αν θες να λες πως δεν άντεξες και μ’ έδιωξες τότε κάν’ το όπως σ’ άκουσα να λες πως η σχέση μας ήτανε λάθος και πως δεν είχε ελπίδες και όλα τα άλλα που είπες, όσα είπες όμως ήτανε από τις πιο φτηνές δικαιολογίες. Δικαίωμα σου να λες πως δεν σου πρόσφερα παρά μονάχα πίκρα σου χάριζα απλόχερα, συνέχισε να λες πως σε είχα μόνο για την σιγουριά μα πρόσεξε γιατί φτάνουν και στα δικά μου αυτιά. Όλα τα ψέματα που αφήνεις και βγαίνουν απ’ το στόμα, πως εγώ ήμουνα ο ψεύτικος, πάνω απ’ όλα. Μα όχι δεν θα σε βρίσω, άδικα το μελάνι να σπαταλήσω μα ούτε και αναμνήσεις απ’ την καρδιά θα σου αφυπνίσω. Με λόγια λιτά θα σ’ ευχαριστήσω όταν με συμβούλευες πάντα να δίνω αξία σε άτομα που το αξίζουν τη κι αν δεν ήσουνα μέσα σ’ αυτά οι συμβουλές σου ισχύουν και μετράνε για μένα μα κι άλλος στίχος δεν χαρίζεται σε εσένα, κι αν θα χαριστεί θα ‘ναι γεμάτος αηδία αφού θα σε λυπηθώ όταν θα σε δω να το παίζεις κυρία. Παίξε το τώρα υπεράνω, πως είσαι εντάξει, δεν θα σε ψάξω, έχω καθαρίσει τη λάσπη, που μου έχει αφήσει το άγγιγμα σου, τώρα ελεύθερη να χαρείς αλλού τη χαρά σου. Τη κι αν δεν είσαι; Αφού ξέρεις καλά να προσποίησε πως εντάξει και καλά τώρα στη ζωή σου είσαι. Βγες έξω να διασκεδάσεις, να πιείς, να ξεχάσεις, να μεθύσεις και τ’ όνομα μου να φωνάξεις, και να βγεις στους δρόμου να με ψάξεις Μα κοπελιά; Σ’ έχω είδη ξεχάσει πριν καν τελειώσει το κομμάτι. Δεν θα είμαι εδώ όπως την τελευταία φορά πήγαινε αλλού να τραβηχτείς αυτή τη φορά.
