Είναι φορές που πιάνω το μολύβι και δεν ξέρω που θα το πάρει η τύχη, το φέρνω από δω, το παίρνω από κει, ίσως λόγια αγάπης θα θέλει να πει. Λόγια τρυφερά και λόγια πολύ ρομαντικά απ’ αυτά που θα ρίχνανε την κάθε κοπελιά, λόγια αγάπης και λόγια πάθους, αληθινά από καρδιάς βάθους. Όπως μωρό μου θέλω να σε ζήσω και τη ζωή μου στο δρόμο σου ν’ αφήσω, χωρίς να θέλω ποτέ να ξεστρατίσω γιατί δεν θα ξέρω σε τι πια να ελπίζω. Άλλη φορά ίσως βγάλει άχτι και μίσος για κάποιον που με πρόδωσε και φάνηκε λίγος. και δεν του άξιζε καθόλου ο οίκος δεν είμαι αναμάρτητος μα θα έριχνα τον πρώτο λίθο.