Έμαθα να χορεύω πάνω σε νάρκες και να ξεσκεπάζω τις αυταπάτες, να αγκαλιάζω γυμνός στην έρημο κάκτους και να κολυμπάω μέσα σε βάλτους, να ξαπλώνω πάνω σε κάρβουνα αναμμένα και ν’ ακούω με ευλάβεια το ψέμα, να κάνω βόλτα πάνω σε γυαλιά σπασμένα και ν’ αφήνω σημάδια ποτάμι από αίμα, να κολυμπάω μέσα σε βελόνες και να με χαζεύουν μέσα από οθόνες, ν’ αντέχω τον οποιοδήποτε πόνο και να τον ανέχομαι μόνος, μα τον πόνο που ένιωσα όταν μου ‘πες πως σ’ έχασα αλήθεια δεν τον άντεξα και παραλίγο να κατάρεα. Η καρδιά είναι μονάχα ένας μυς κι ακόμα κι αν δεν την χτυπήσεις πονεί, οπότε μωρό μου σταμάτα να με πονάς κι άλλο με λόγια να με χτυπάς, καλύτερα φτύσε με ή χτύπα με μα μη φύγεις, πόσο σε θέλω κοίτα με.
