Εγώ μ' ένα στύλο κι εσύ μ' ένα μολύβι να ζωγραφίζουμε για το τη έχει απομείνει μέσα μας και θέλει να βγει προς τα έξω κάτι απλό, κάτι όμορφο και μαγεμένο κάτι άθλιο, πικρό και μαραμένο κάποιο νεογέννητο κι άλλο σκοτωμένο συναίσθημα που ζητάει ζωή κι εμείς του δίνουμε απλόχερα στο χαρτί. Κι αν όμως αυτό το συναίσθημα παραμένει στο χαρτί άδικος ο κόπος μας που του δώσαμε ζωή αν με χρώματα πράξεις δεν το βάψουμε κι αν με τα όνειρα στη στίβοι το πετάξουμε καλύτερα να έμενε μέσα μας παρά να ζωντανέψει και να πεθάνει στα χέρια μας οπότε τελείωσε το σχέδιο – τελειώνω το κομμάτι κι ο μόνος στόχος η πράξη.
