Όνειρα πολλά, όνειρα χαμένα, όνειρα για σένα, ένα όνειρο, μιας ζωής πράξει, όνειρο για μένα. Το να ονειρεύεσαι ποτέ δεν είναι κακό αυτό που είναι όμως είναι όταν μένει στον καιρό αυτό που ονειρεύτηκες να ζει στο μυαλό κι όχι στο τώρα, να ‘χει ζωή και παλμό. Ονειρέψου, ξεκίνα απ’ τα παλιά κι ανέβαζε τον πήχη κάθε φορά και πιο ψηλά κι εκεί που δεν φτάνεις, εκεί να δώσεις βάση να κάνεις τ’ αδύνατα κι άμα φτάσεις δώστου φτερά να πετάξει. Ονειρέψου το μέλλον σου μα να ζεις στο παρόν να μην πουλήσεις αυτό για ένα μέλλον φτιαχτώ γιατί αυτό θα ‘ναι εντέλει όνειρο απατηλό και θα ξυπνήσεις μια μέρα και θα μοιάζεις χαζός. Ονειρέψου ότι νιώθεις πως θέλεις να κάνεις, ότι νομίζουν οι άλλοι πως εσύ γι’ αυτά δεν κάνεις, ότι θέλεις να γίνεις και να ζήσεις κι αν σε λένε ονειροπόλο, ότι είσαι εσύ θα τ’ αποδείξεις. Ονειρέψου με τα μάτια ανοιχτά κι όταν έρθουν μπροστά σου μην κοιτάξεις χαμηλά, να τα δεις μέσα στα μάτια, είναι δικά σου, αγάπησε τα, είναι παιδιά σου. Ονειρέψου κι αυτό που ονειρεύεσαι δώστου μορφή εγώ το κάνω με μελάνι για αρχή κι όταν πάρει την τελική του μορφή το τραγουδάω σαν προσευχή.