Λόγο δεν έχεις να με δεις και το ξέρω κι όσο κι αν προσπαθήσω μ' αφήνεις στην απ' έξω κι όσα κι αν σου γράψω το μελάνι μου ξοδεύω μα δεν μπορώ να σταματήσω κι υποφέρω, πάλι γύρισα στο σπίτι μου πρωί όσο κι αν ήπια δεν βγήκα νικητής. Πάλι έχασα τη μάχη πάλι μπήκες στο μυαλό μου πάλι ξαναμπήκα στη πλάνη πάλι ψάχνω το εγώ μου πες μου γιατί να σε θέλω εδώ όταν δεν θες καν να μου μιλήσεις πες μου γιατί θέλω τόσο να σε δώ αφού όταν με δεις θα με φτύσεις. Πες μου γιατί σ' αφήνω να με πληγώνεις πες μου γιατί σου λέω πάλι συγνώμη πες μου γιατί, αφού σε ξέρω τόσο λίγο καιρό πες μου πως κατάφερες και μπήκες στο μυαλό. Πες μου γιατί η σχέση που 'χα πριν - τόσο καιρό τελείωσε για μένα σαν το τσιγάρο που τελειώνω αυτό μου 'πε θυμάμαι - Μάριε θα φύγω... της έδειξα την πόρτα και της είπα αντίο ούτε και την έψαξα να δω αν είναι καλά με 'σένα γιατί, να 'χω γίνει χάλια ... Ο μόνος τρόπος να σου μιλήσω είναι αυτά που γράφω διάβασε τα και μην τα ρίξεις στο κάδο μπορεί όσα σου γράφω να σου μοιάζουν απλά λόγια μ' αν μ' αφήσεις θα στα κάνω πράξεις όσα είπα όλα. Προσπαθώ μ' αυτά τα λίγα που μπορώ μ' ότι έχω δηλαδή στο φτωχό μου μυαλό να σου εκφράσω και να σ' αγγίξω να σ' αγκαλιάσω και να σου μιλήσω σφίγγοντας τα δόντια για να μη δακρύσω και θα προσποιηθώ... πως δεν, δεν θα λιγώσω. Όνειρα γλυκά και καλό σου βράδυ εγώ θα μείνω ξύπνιος να τελειώσω το μπουκάλι...
